Οι «νοσταλγοί του 3%» ‘’πολεμούν’’ από παλιά τον  Τσίπρα-Μια ιστορία από τις δημοτικές τις Γλυφάδας το 2019

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Κάποιοι πεπαλαιωμένοι Συριζαίοι, μύστες και νοσταλγοί, της ‘’ωραίας κι ανέμελης εποχής’’ του 3 τοις εκατό, φαίνεται να «έβαλαν καθοριστικά το χεράκι τους», για να ξεκινήσει η κατρακύλα, ένα σταθμό της οποίας – πολλοί λένε όχι τον τερματικό – είδαμε στην κάλπη του περασμένου Μάη. Αν δούμε προσεκτικά την ιστορία που ακολουθεί, σε τούτο εδώ το σημείωμα, η οποία μας οδηγεί πίσω στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019, στο δήμο της Γλυφάδας, ίσως υποθέσουμε βάσιμα ότι αυτό το ‘’σπρώξιμο στην κατηφόρα’’ είχε ξεκινήσει πολύ πριν τον Ιούλιο του 19. Ίσως γιατί οι ‘’κύριοι 3%’’ δεν συγχώρεσαν  ποτέ το γεγονός ότι η ανάδειξη της καθ’ ημάς αριστεράς από τον Αλέξη Τσίπρα σε κυβερνητικό πόλο, απαιτούσε ευθύνη στα λόγια και τα έργα όλων και στερούσε τη δυνατότητα της ανέξοδης ‘’επαναστατικής’’ ρητορείας σε κάποιους λίγους, σε αυτούς που τώρα τρίβουν τα χέρια τους με τη συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ και ξαναβγαίνουν στο ‘’μεϊντάνι’’, ανακουφισμένοι πια για τη διάσωση της ιδεολογικής τους ‘’καθαρότητας’’  μέσα από τη συρρίκνωση του γιγαντωμένου κομματικού οργανισμού, που για ένα διάστημα γέννησε προσδοκίες σε όλη την Ελλάδα.  

Τι είναι, εν τέλει, αυτό που οδήγησε στη συντριβή  τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 21^ης Μαΐου και που προαναγγέλλει ότι η … κασκαρίκα που έρχεται στις 25 Ιουνίου θα είναι ίσως χειρότερη από την πρώτη; Έχει τεθεί χιλιάδες φορές αυτό το ερώτημα, δυο εβδομάδες τώρα και θα τεθεί άλλες τόσες τις προσεχείς τρεις… Και έχουν δοθεί όλων των ειδών οι απαντήσεις: Έξυπνες και εξυπνακίστικες , βάσιμες ή βλακώδεις, ρηχές ή ‘’βαθύτερες’’, αντικειμενικές ή στρατευμένες… Σε κάτι τέτοιες μπερδεμένες περιστάσεις είναι που ξεπηδά η αναγκαιότητα που έχει αυτό που λέμε το  ‘’σεντούκι του ρεπόρτερ’’. Όταν ανοίγει δραπετεύουν εμπειρίες, γεγονότα, στιγμές από το παρελθόν που δίνουν, συχνά, τις απαντήσεις που χρειάζεται, στέρεες, αδιάψευστες και σκληρές χωρίς την ανάγκη καμιάς πρόσθετης θεωρητικής προσέγγισης.

Γιατί, λοιπόν, ο προσφάτως κραταιός ΣΥΡΙΖΑ, ηττήθηκε ενώ ήταν για τέσσερα χρόνια βρισκόταν μακριά από την κυβερνητική φθορά και αντιπολιτευόταν μια κυβέρνηση που βύθιζε την χώρα και την κοινωνία σε πλήθος προβλημάτων, αλλά εν τέλει κατάφερε με την αμέριστη βοήθεια ακριβοπληρωμένων ‘’μάγων’’ της επικοινωνίας και των μιντιαρχών να «βγει λάδι»…

Το ‘’σεντούκι του ρεπόρτερ’’ περιέχει ένα φάκελο, που αρχίζει να σκονίζεται από το πέρασμα του χρόνου. Η ετικέτα που αναγράφει το περιεχόμενο του, φαίνεται, ωστόσο, ακόμη πεντακάθαρα: «ΓΛΥΦΑΔΑ, Αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019». Κι η ιστορία μας, στο προοίμιο του.

Ένας δραστήριος, πολιτικοποιημένος και ενεργός δημότης , με άλλοτε γνωστή στην τοπική κοινωνία κομματική ένταξη, τηλεφωνεί στον υποψήφιο δήμαρχο με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Είμαστε λίγο πριν μια αλληλουχία εκλογικών αναμετρήσεων, Αυτοδιοικητικές, ευρωεκλογές και βουλευτικές εκλογές σε πολύ κοντινά μεταξύ τους χρονικά διαστήματα. Η τραγωδία στο Μάτι και η Συμφωνία των  Πρεσπών έχουν μαζέψει πυκνά, γκρίζα σύννεφα πάνω από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ καθώς η προπαγάνδα των Μιντιαρχών έχει καταφέρει να κολλήσει ανεξίτηλες στάμπες στους κυβερνώντες, έχοντας παρασύρει μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Σχεδόν «φυσικοί αυτουργοί» για το Μάτι και «εθνοπροδότες» για τις Πρέσπες. Και τα κρούσματα βίας από φανατισμένους τραμπούκους κατά βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ή και όσων είχαν αντίθετη άποψη από αυτήν που διαμόρφωσε η προπαγάνδα έδιναν κι έπαιρναν σε όλη την Ελλάδα. Μέσα σε αυτό  το κλίμα , ο ενεργός δημότης Γλυφάδας ,  ο οποίος ήταν γνωστό ότι προέρχεται από την Καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ, αλλά από το 2012, στήριζε τον Αλέξη Τσίπρα βλέποντας σε αυτόν τον μόνο ηγέτη που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια εκτός του τυφώνα της κρίσης, είπε στον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ, ότι όχι μόνον τον στηρίζει αλλά επιθυμεί να είναι υποψήφιος στο συνδυασμό του. Ο συνομιλητής του, απάντησε με ενθουσιασμό. Τον φώναξε στα γραφεία του συνδυασμού, τον παρουσίασε στους στενούς του συνεργάτες, έδωσαν τα χέρια, βγήκαν οι σχετικές φωτογραφίες και του είπε πως θα τον ανακοίνωνε σε λίγες μέρες όταν θα παρουσίαζε το πρόγραμμα του συνδυασμού σε ειδική εκδήλωση. Ο ενεργός δημότης αποχώρησε ενθουσιασμένος. Ήξερε πως μάλλον δεν θα εκλεγεί στο δημοτικό συμβούλιο, αφού συντασσόταν με ένα συνδυασμό  ο οποίος, ακόμη κι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κάλπαζε πανελλαδικά, έκανε ‘’χαμηλές πτήσεις’’. Κι έπειτα η Γλυφάδα έχει έναν από τους ισχυρούς δημάρχους στην Ελλάδα, που ήταν και παλιός του φίλος. Είναι όμως ‘’ανθυγιεινό’’ ένας οποιοσδήποτε ηγέτης να παίρνει 80 τοις εκατό και να μην έχει καμιά αντιπολίτευση. Ήξερε όμως ότι η παρουσία του στο συνδυασμό, θα σηματοδοτούσε κάτι και μονάχα θα πρόσθετε, έστω και λίγο.  Κι ενώ ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας οργάνωνε την προεκλογική του παρουσία, παρατήρησε κάτι παράξενο: Ο υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ, που τον είχε υποδεχθεί με ενθουσιασμό και επικοινωνούσε μαζί του, ξαφνικά… χάθηκε από προσώπου γης … Δεν σήκωνε τηλέφωνα ενώ και κάποιοι συνεργάτες του απαντούσαν με μισόλογα. Πήγε στην εκδήλωση που τάχα θα ‘’ανακοινωνόταν’’ κοστουμαρισμένος και φορτωμένος αυτοπεποίθηση. Τον χαιρέτησαν θερμά κάποιοι βουλευτές και παριστάμενοι υπουργοί της τότε κυβέρνησης- αλλά οι παράγοντες του συνδυασμού πάσχιζαν να μην διασταυρωθεί το βλέμμα τους με το δικό του. Φυσικά δεν ‘’ανακοινώθηκε’’. Λίγες μέρες μετά κι αφού ο ενεργός δημότης είχε αποφασίσει μετά από αυτήν την ανεξήγητη στάση να μην ασχοληθεί ξανά με τον συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ Γλυφάδας, ο υποψήφιος δήμαρχος … εμφανίσθηκε.

‘’Ξέρεις’’ του είπε. ‘’Σε εκτιμώ βαθιά και προσβλέπω στη βοήθεια σου, αλλά δεν μπορώ να σε βάλω στο συνδυασμό, γιατί κάποια καθοδηγητικά στελέχη ανέτρεξαν στο διαδίκτυο και βρήκαν ότι ήσουν δεξιός, Καραμανλικός και έχεις γράψει και ακροδεξιά κείμενα. ’’

Φαινόταν, σχεδόν να ντρέπεται για αυτά που έλεγε αλλά τα’ λεγε – βλέπετε, εκλογές γαρ, ενόψει …

Ο ενεργός πολίτης γέλασε πικρά και του απάντησε. «Μα το 3 τοις εκατό έγινε 37 όχι γιατί γεννήθηκαν μόνο ΣΥΡΙΖάκια σε αυτήν τη χώρα, αλλά γιατί κάποιοι πολίτες που άνηκαν κάπου αλλού, ψήφιζαν κάτι άλλο είδαν προοπτική στο πρόσωπο του Τσίπρα και του’ δωσαν δύναμη. Τσίπρα ψήφισαν όχι ΣΥΡΙΖΑ, όπως και γω».

Η κουβέντα τέλειωσε κάπως έτσι. Ο φίλος μας δεν ήταν τελικά υποψήφιος, αλλά στήριξε ενεργά τον συνδυασμό του ΠΑΣΟΚ στη Γλυφάδα μια και κατάλαβε ότι αυτοί οι τοπικοί ονειροβάτες του ΣΥΡΙΖΑ, ήθελαν αυτό μονάχα το ‘’βολικό’’ 3%, είτε γιατί ‘’τρόμαζαν’’ είτε γιατί δεν εξυπηρετούνταν με το μεγάλωμα του ρόλου και των προσδοκιών. Και εν τέλει αυτό έλαβε ο συνδυασμός. Αυτοί οι άνθρωποι, όμηροι αυτής της λογικής, άνοιξαν εξ’ αρχής ‘’πόλεμο’’ στο όραμα του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, στο μεγάλωμα, στην κυριαρχία της Αριστεράς. Και αυτή η κυρίαρχη αντίληψη του ‘’παλιού 3 τοις εκατό’’ είναι καθ’ ύλην υπεύθυνη για την κατρακύλα. Γιατί η εικόνα που μορφοποίησε το παράδειγμα των αυτοδιοικητικών της Γλυφάδας το 2019, συνέβη σε μεγέθυνση και αλλού στην Ελλάδα, όλα αυτά τα χρόνια.  Κι έβγαλε στον αφρό το ‘’έρμα’’ του παλιού 3% του ΣΥΡΙΖΑ παρασύροντας την προοπτική της αριστεράς που η ισχυρή εκδοχή της είναι στον καιρό μας, αναγκαία όσο ποτέ, για την Ελλάδα και τους πολίτες της.