Της Έλενας Κύρλα
Είναι κοινά αποδεκτό πως ο αιώνας τον οποίο διανύουμε κατακλύζεται από τεράστια τεχνολογικά άλματα και εξελίξεις. Η τεχνολογία καλπάζει δημιουργώντας καινοτόμες εφαρμογές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης (Artificial Intelligence ή AI). Πρόκειται για τον κλάδο της πληροφορικής που στοχεύει στη δημιουργία ευφυών υπολογιστικών συστημάτων που προσομοιάζουν και μιμούνται την ανθρώπινη νοημοσύνη σε όλα τα επίπεδα, γλωσσική, μαθηματική, συναισθηματική και ούτω καθεξής.
Ο κλάδος αυτός έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και εδραιώνεται μέρα με τη μέρα. Ακόμη και οι εχθροί της τεχνολογίας δεν θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν το γεγονός ότι πλέον η ζωή μας έχει γίνει σημαντικά ευκολότερη. Μας παρέχει εργαλεία τα οποία γλιτώνουν χρόνο και κόπο. Μπορούμε να δημιουργούμε ολόκληρα κείμενα, να βρίσκουμε απαντήσεις και πληροφορίες «ρωτώντας» απλώς μια εφαρμογή. Μπορούμε να χρησιμοποιούμε το κινητό μας χωρίς καν να το αγγίξουμε δίνοντας του προφορικές εντολές στις οποίες ανταποκρίνεται. Αρκεί να δώσουμε εντολή στην αντίστοιχη εφαρμογή προκειμένου να ακούσουμε το αγαπημένο μας τραγούδι. Είναι εντυπωσιακό πόσα πράγματα μπορείς να υλοποιήσεις με τη χρήση απλώς της κατάλληλης μηχανής ή εφαρμογής.
Είναι τρομακτικό αυτό; Σίγουρα ναι. Όσο κι αν λατρεύουμε την ευκολία και την ταχύτητα που μας χαρίζει απλόχερα η τεχνητή νοημοσύνη θα εθελοτυφλούσαμε αν ισχυριζόμασταν ότι δεν κρύβει κινδύνους. Επαναπαυόμαστε στη χρήση αυτής, αφήνουμε στην άκρη την κριτική σκέψη και την προσωπική δημιουργία, δαπανώντας όσο δυνατό λιγότερη φαιά ουσία. Επαγγέλματα χάνονται, καθώς πλέον αντικαθίστανται με ευκολία από συγκεκριμένα λογισμικά, με αποτέλεσμα ο ανθρώπινος παράγοντας να περισσεύει. Στα χέρια λάθος ανθρώπων χρησιμοποιήθηκε ήδη προκειμένου να ικανοποιήσει τις ηδονικές τους ορμές με χαρακτηριστικό παράδειγμα την αφαίρεση ρουχισμού από φωτογραφίες ανυποψίαστων γυναικών, οδηγώντας σε σεξουαλικό εκβιασμό με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι τίποτα άλλο από μια ακόμη επιστήμη. Όπως όλες οι επιστήμες μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σκοπούς ωφέλιμους και παραγωγικούς, να μεγαλουργήσει «σώζοντας» την ανθρωπότητα, είτε μπορεί, πέφτοντας σε επικίνδυνα χέρια, να δημιουργήσει νέα προβλήματα, να εντείνει τα ήδη υπάρχοντα και να οδηγήσει σε ανυπολόγιστες συνέπειες. Δεν ευθύνεται η επιστήμη ως επιστήμη για τα δεινά που προκαλούνται. Φταίει ο άνθρωπος και η έλλειψη κοινωνικής υπευθυνότητας που τον διακατέχει!
