Του Κώστα Παππά
Και εκεί που λες οτι τα έχω ακούσει και τα έχω δει όλα στον καθημερινό κατήφορο της ειδησεογραφίας , έρχεται και κάτι ακόμα που σε κάνει να ξανασκεφτείς αν θα πρέπει διαρρήξεις τα ιμάτια σου, για να μπούμε και στο θρησκευτικό πνεύμα των ημερών.
Σήμερα λοιπόν ο παραιτηθείς αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, όπως ο ίδιος λέει, είχε επικοινωνία και με δεύτερο κυβερνητικό παράγοντα ενόψει της κρίσης του Τμήματος του Αρείου Πάγου που είχε την προεδρία και την αρμοδιότητα να αποφασίσει για τη συμμετοχή ή μη του κόμματος Έλληνες , του Ηλία Κασιδιάρη στις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023.
Όπως αποκαλύπτει λοιπόν ο κ. Τζανερίκος το στέλεχος αυτό του προσέφερε θέση Προέδρου μετά την αφυπηρέτησή, του σε κάποια Ανεξάρτητη Αρχή. Του προσέφερε δηλαδή ανταλλάγματα για να προχωρήσει μέσο της δικαστικής οδού τα κυβερνητικά σχέδια, σε οτι αφορά το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη.
Με λίγα λόγια ο δικαστικός καταγγέλλει ευθεία παρέμβαση στο έργο του και μάλιστα αποκαλύπτει και τα ανταλλάγματα που του προσέφεραν. Αν λοιπόν αληθεύουν τα καταγγελλόμενα του κ. Τζανερίκου έχουμε άμεση, ωμή και απροκάλυπτη παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Οι άθλιοι αυτοί χειρισμοί θα δημιουργήσουν, αν δεν το έχουν καταφέρει ήδη, την εντύπωση οτι ο Ηλίας Κασιδιάρης και το ναζιστικό του μόρφωμα , διώκονται με όλα τα μέσα. Όχι μόνο υποθάλπουν, αυτές οι πρακτικές το αυγό του φιδιού, αλλά το ζεσταίνουν με θαλπωρή και με κάθε τρόπο.
Αλώστε οι πρακτικές αυτές εκκολάπτονται στο ίδιο αυγό στο οποίο εκκολάπτεται χρόνια τώρα και αυτό του μαύρου φασιστοναζισμού. Τί θα συνέβαινε αλήθεια αν φευ, ο κ. Τζανερίκος έσκυβε το κεφάλι, αποδέχονταν τα ανταλλάγματα, δεν προχωρούσε σε παραίτηση και δεν τα κατήγγειλε όλα αυτά; Η απάντηση δική σας. Είμαστε σίγουροι οτι υπάρχουν και πολλοί άλλοι τέτοιοι δικαστές στην Ελλάδα που τιμούν τη θέση και το αξίωμά τους.
Η υπόθεση αυτή γεννά όμως και άλλους συνειρμούς. Αυτοί οι σκοτεινοί τύποι , που με τέτοια ευκολία προσέγγισαν έναν δικαστή και του προσέφεραν αυτά τα ανταλλάγματα, θα μπορούσαν τάχα να το έχουν επιχειρήσει και με άλλους στο παρελθόν για άλλες υποθέσεις; Και τι μπορεί να συνέβη άραγε, υποθετικά μιλώντας, αν στην άλλη άκρη του τραπεζιού βρισκόταν ένας πολύ φιλόδοξος δικαστικός που συζητάει εύκολα για κάποια ανταλλάγματα. Εκτός και αν κάποιος βάζει το χέρι του στο Ευαγγέλιο ότι δεν υπάρχει κανένας τέτοιος δικαστικός.
Πριν λοιπόν φθάσουμε στο Ευαγγέλιο, ας αναλογιστούμε καλύτερα μήπως θα πρέπει να κλείσουμε θεσμικά αυτούς τους υπόγειους διαδρόμους, που οι ένοικοι πολιτικών σκοτεινών δωματίων σκάβουν, για να αποδράσουν μέσα από αυτούς και να βγουν μέσα απο το ξέφωτο της δικαιοσύνης.
