Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας τόνισε σε συνέντευξή του στη Ναυτεμπορική ότι ο κανονισμός SAFE της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κερκόπορτα εάν επέτρεπε συμφωνίες χωρίς ομοφωνία με τρίτες χώρες που αμφισβητούσαν κράτη μέλη. Υπενθύμισε ότι η κυβέρνηση είχε επιμείνει στη διασφάλιση της συναίνεσης πριν από οποιαδήποτε αμυντική συνεργασία με την Τουρκία ώστε να προστατευόταν το ευρωπαϊκό αξιακό πλαίσιο και να αποτρεπόταν στρατηγική εξάρτηση.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο κ. Δένδιας παρουσίασε την Ατζέντα 2030 που είχε αποτυπώσει την απόφαση της χώρας να δημιουργήσει τις ισχυρότερες και τεχνολογικά πιο σύγχρονες Ένοπλες Δυνάμεις. Το σχέδιο περιλάμβανε επανασχεδιασμό επιχειρησιακού δόγματος, διοικητική ανασυγκρότηση και ολιστική ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών. Εμβληματικά έργα όπως η Ασπίδα του Αχιλλέα για ολοκληρωμένη αεράμυνα και αντι drone άμυνα, η εισαγωγή των μαχητικών F 35, η πλήρης αξιοποίηση των φρεγατών FDI και τα δικτυοκεντρικά συστήματα διοίκησης ενίσχυσαν την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας.
Ο υπουργός εξήγησε ότι η ατζέντα ευθυγραμμιζόταν με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Readiness 2030 το οποίο επιδίωκε κοινή αμυντική αυτονομία μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Παράλληλα επισήμανε πως η εγχώρια αμυντική βιομηχανία μπορούσε να μετατραπεί σε μοχλό ανάπτυξης καθώς ο στόχος ήταν η ελληνική συμμετοχή να έφτανε το είκοσι πέντε τοις εκατό στην αλυσίδα αξίας των εξοπλισμών.
Παραδείγματα όπως το πρόγραμμα Σύγχρονος Μαχητής και η κατασκευή της τέταρτης φρεγάτας FDI με αυξημένη ελληνική συμμετοχή δημιούργησαν νέες θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης βελτίωσαν το ισοζύγιο πληρωμών και ανέκοψαν τη φυγή επιστημόνων. Με αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα κάλυψε το τεχνολογικό κενό στα μη επανδρωμένα συστήματα και απέκτησε ποιοτικό πλεονέκτημα απέναντι σε μελλοντικές απειλές, εδραιώνοντας τον ρόλο της ως πυλώνας ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο.
