Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 79 ετών ο Αχιλλέας Θεοφίλου, ένας από τους σημαντικότερους δισκογραφικούς παραγωγούς στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Η διαδρομή του ταυτίστηκε με τη χρυσή εποχή της ελληνικής μουσικής, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα μέσα από δεκάδες ιστορικούς δίσκους και συνεργασίες με κορυφαίους καλλιτέχνες και συνθέτες.
Η καριέρα του ξεκίνησε το 1970, όταν ένα ντροπαλό 20χρονο κορίτσι πέρασε την πύλη των στούντιο της Columbia για την πρώτη της ακρόαση. Ο Θεοφίλου άκουσε τη Χάρις Αλεξίου να τραγουδά «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι» και εντυπωσιάστηκε τόσο, που τη βοήθησε να ξεκινήσει την πορεία της στη δισκογραφία.
Ο ίδιος πίστεψε και ανέδειξε καλλιτέχνες που καθόρισαν το ελληνικό τραγούδι, όπως οι Γιάννης Πάριος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Άννα Βίσση, αλλά και ο Γιώργος Νταλάρας, με τον οποίο συνεργάστηκε σε ιστορικά άλμπουμ.
Σπουδαίοι Έλληνες συνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Μάνος Λοΐζος, ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Γιάννης Σπανός και ο Θάνος Μικρούτσικος, εμπιστεύθηκαν τον Αχιλλέα Θεοφίλου για την παραγωγή εμβληματικών έργων τους.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα:
«18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας», «Μικρά Ασία», «Ιθαγένεια», «Καλημέρα Ήλιε», «Η ζωή μου κύκλους κάνει», «Υπάρχω», «Τα νησιώτικα», «Φοβάμαι» και «Δεν πάω πουθενά».
Η παρακαταθήκη του δεν περιορίζεται μόνο στις μεγάλες κυκλοφορίες, αλλά και στην ικανότητά του να εντοπίζει το ταλέντο και να το καθοδηγεί. Ο Θεοφίλου δεν παρήγαγε απλώς μουσική. Δημιούργησε πολιτισμό.
