Του Σάββα Παυλίδη
”Συγχωροχάρτι” από τον Ευάγγελο Βενιζέλο φαίνεται πως ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος από την μέρα που είδε την πόρτα της εξόδου από την Κουμουνδούρου, η μεταμέλεια έχει μετατραπεί σε δεύτερη φύση του.
Ζήτησε συγγνώμη για την Novartis, εμφανίστηκε μετανιωμένος για τους χειρισμούς της κυβέρνησης του στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, και τώρα αποφάσισε να αρχίσει και τις προσωπικές μεταμέλειες σε πρόσωπα που στοχοποίησε ο ίδιος προσωπικά και τα κρέμασε στα μανταλάκια.
Μιλώντας χθες στην εκπομπή της Νατάσας Γιάμαλη στο MEGA, o Γιώργος Λιάνης έκανε λόγο για τηλεφώνημα του πρώην πρωθυπουργού σε πρώην υπουργό των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, με στόχο να απολογηθεί για την εμπλοκή του ονόματος του στην υπόθεση NOVARTIS.
Η εν λόγω είδηση επιβεβαιώθηκε σήμερα, ενώ μάλιστα προέκυψε πως ο αποδέκτης της συγγνώμης ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ωστόσο από το περιβάλλον του Αλέξης Τσίπρα – όπως αναμενόταν – η είδηση αυτή διαψεύστηκε κατηγορηματικά. Κάτι πλήρως αναμενόμενο διότι προφανώς ο πρώην πρωθυπουργός δεν επιθυμούσα να διαρρεύσει το γεγονός πως υπέκυψε στον εγωισμό του και ζήτησε ”συγχωροχάρτι” από ένα πολιτικό πρόσωπο που ο ίδιος οριακά το είχε συνδέσει την περίοδο των μνημονίων με την εθνική μειοδοσία.
Πάντως αν και εφόσον το εν λόγω τηλεφώνημα όντως έλαβε χώρα, είναι το ίδιο αστείο και θλιβερό το τι ακριβώς επί της ουσίας ομολογεί ο Αλέξης Τσίπρας. Το να ζητά προσωπικά συγγνώμη από τον Ευάγγελο Βενιζέλο για την υπόθεση της NOVARTIS, αποτελεί ουσιαστικά μία ωμή παραδοχή του πρώην πρωθυπουργού πως επί ημερών του στο Μέγαρο Μαξίμου ο ίδιος και οι υπουργοί του, όχι απλώς υποδείκνυαν στην δικαιοσύνη τα επόμενα της βήματα, αλλά στοιχειοθετούσαν στο γραφείο του πρωθυπουργού ψευδείς και κατασκευασμένες κατηγορίες.
Πέραν τούτου πάντως, το εν λόγω τηλεφώνημα οδηγεί και σε κάποια πολιτικά συμπεράσματα. Επειδή στην πολιτική, ειδικά όταν μιλάμε για τέτοιου είδους πρόσωπα, τίποτα δεν γίνεται τυχαία, μοιάζει σχεδόν βέβαιο πως το παρόν πολιτικό σκηνικό αναγκάζει άσπονδους εχθρούς να παραμερίζουν τις παρελθοντικές διαφορές τους, στον βωμό της συστράτευσης.
Θυμίζουμε πως πληθαίνουν οι φωνές που καλούν το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ να έρθουν πιο κοντά, καθώς μόνο έτσι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα νιώσει πίεση στις επόμενες κάλπες. Αν δεν συμβεί αυτό, πως στα αλήθεια πιστεύουν τα δύο κόμματα πως έχουν την δυνατότητα κατά μόνας να πιέσουν την ΝΔ; Άλλωστε στις τελευταίες μετρήσεις το κυβερνών κόμμα έχει επιστρέψει σε ποσοστά που αγγίζουν το 30%, δειγμα της δυναμικής που συνεχίζει να καταγράφει στο εκλογικό κοινό.
Πάντως οφείλουμε να υπενθυμίσουμε σε όσους δε το γνωρίζουν πως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, πέραν από πρώην κυβερνητικός εταίρος του Αντώνη Σαμαρά, αποτελεί και εξαιρετικός προσωπικός του φίλους. Ίσως λοιπόν να έχουμε φτάσει και πολύ κοντά στο να δούμε τον Αλέξη Τσίπρα να αποκαθιστά τις σχέσεις του και με τον πρώην άσπονδο εχθρό του, με τον οποίο τη περίοδο 2012-2015 είχαν ίσως το μεγαλύτερο ”beef” μεταξύ πολιτικών αρχηγών από την Μεταπολίτευση κι έπειτα. Τώρα που ο… εχθρός είναι κοινός, αντίστοιχες αντιπαλότητες και αντιζηλίας, τοποθετούνται με γοργά βήματα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Άξιο αναφοράς επίσης αποτελεί το γεγονός πως η είδηση του τηλεφωνήματος μεταξύ Τσίπρα και Βενιζέλου, έχει φέρει σε τρομερά δύσκολα θέση πρώην θιασώτες του στον μιντιακό κλάδο, με αποτέλεσμα από αργά χθες βράδυ να τον ”πυροβολούν”, καθώς κρίνουν (όχι αδίκως) πως ο πρώην πρωθυπουργός προσπαθεί να απαλλαγεί από τις αμαρτίες του παρελθόντος του, προδίδοντας τους ”κοινούς αγώνες” τους. Μάλιστα δεν διστάζουν να συνδέσουν τον Αλέξη Τσίπρα με υποχωρήσεις που αποσκοπούν σε πολιτικά ανταλλάγματα….
Υγ: Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως εν μέσω μίας εμφυλιοπολεμικής κατάστασης στο ΣΥΡΙΖΑ, στο κόμμα δηλαδή που ταυτίστηκε τόσο με το πρόσωπο του, ο Αλέξης Τσίπρας δε βρήκε χρόνο να ασχοληθεί με τα τεκταινόμενα της Κουμουνδούρου, αλλά προτίμησε να αφιερώσει τον πολύτιμο του χρόνο με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Προφανώς η γνώμη του πρώην υπουργού και πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ για τον ίδιο, είναι σημαντικότερη από την υπο διάλυση παράταξη του.
