Η κολπική μαρμαρυγή αποτελεί την συχνότερη αρρυθμία σε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών και ευθύνεται για ένα μεγάλο ποσοστό αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Αναπτύσεται κυρίως σε υπερτασικούς ασθενεις, πνευμονοπαθείς και πάσχοντες απο θυροειδοπάθεια. Κύριο κλινικό εύρημα αποτελεί το αίσθημα παλμών (φτερούγισμα στο στήθος) και είναι προτιμότερο θεραπευτικά να διορθώνεται φαρμακευτικά ή ηλεκτρικά μέσα σε ένα 24ωρο από την έναρξή της.
Αιτίες εμφανίσεις κολπικής μαρμαρυγής
Τα αίτια τα οποία οδηγούν σε κολπική μαρμαρυγή είναι πολλά, αλλά τα συνηθέστερα οφείλονται:
- στην αρρύθμιστη αρτηριακή υπέρταση
- τον υπερθυροειδισμό
- τις πνευμονοπάθειες
- τις χρόνιες νόσους της καρδιάς, όπως καρδιακή ανεπάρκεια, διατατική μυοκαρδιοπάθεια, χρόνια στεφανιαία νόσο κ.τ.λ.
Συμπτώματα κολπικής μαρμαρυγής
Τα κύρια συμπτώματα τα οποία εμφανίζονται σε ασθενείς χωρίς καρδιοπάθεια είναι το αίσθημα παλμών (φτερούγισμα στο στήθος), δύσπνοια, ζάλη, αδυναμία και καταβολή.
Όταν υπάρχει καρδιοπάθεια που προκαλεί σοβαρή δυσλειτουργία στην καρδιά (όπως π.χ. στένωση μιτροειδούς, έμφραγμα του μυοκαρδίου) είναι δυνατόν η εκδήλωση της κολπικής μαρμαρυγής να οδηγήσει σε οξύ πνευμονικό οίδημα, εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά και άμεσα από έναν εξειδικευμένο γιατρό. Όμως, όσο και εάν φαίνεται περίεργο, το πνευμονικό οίδημα δεν είναι η σοβαρότερη επιπλοκή της κολπικής μαρμαρυγής.
Η σοβαρότερη επιπλοκή της κολπικής μαρμαρυγής είναι τα θρομβοεμβολικά επεισόδια σε διάφορα όργανα του οργανισμού, με πλέον επικίνδυνο απ’ όλα το εμβολικό επεισόδιο στον εγκέφαλο, το οποίο προκαλεί εγκεφαλικό επεισόδιο.
Θεραπεία κολπικής μαρμαρυγής
Θεραπευτικά στην καθημερινή κλινική πράξη η χορήγηση αντιπηκτικών φαρμάκων (κουμαρινικά παράγωγα) παρεμποδίζει τη δημιουργία θρόμβου και η χορήγηση αντιαρρυθμικών και βραδυκαρδιακών φαρμάκων βελτιώνει τα συμπτώματα ή και την ίδια την αρρυθμία.
Εν τούτοις είναι προτιμότερο μέσα σε ένα 24ωρο η κολπική μαρμαρυγή να διορθώνεται ή φαρμακευτικά ή ηλεκτρικά με απινίδωση (ηλεκτροσόκ).
Όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις που η κολπική μαρμαρυγή επανέρχεται (παρά τη σωστή θεραπεία), τότε επιχειρείται καθετηριασμός της καρδιάς με ηλεκτρική απομόνωση των εστιών όπου παράγεται η κολπική μαρμαρυγή (πνευμονικές φλέβες). Αυτή η ηλεκτρική θεραπεία ονομάζεται Ablation και έχει επιτυχία που κυμαίνεται γύρω στο 40-70% των περιπτώσεων.
Πηγή: HYGEIA.GR