ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Γιάννη Βασιλακόπουλο
Ο Γιώργος Βογιατζής έχει διατελέσει δήμαρχος Αμφίπολης. Άνθρωπος με βαθειά γνώση των θεμάτων του τόπου, της ιστορικής του διαδρομής αλλά και των παρόντων τεκταινομένων, με ‘’προίκα’’ τα οποία βαδίζει στο αύριο, καταθέτει την άποψη του στο πλαίσιο του μεγάλου οδοιπορικού του NFN που ολοκληρώνεται σήμερα. Κι αυτή η άποψη έχει ξεχωριστή αξία…
1.Κύριε Βογιατζή, έχετε υπάρξει δήμαρχος Αμφίπολης και η άποψη σας έχει σημαντικό ειδικό βάρος. Θα θελα να μου απαντήσετε στο πως θα μπορούσε η Αμφίπολη να ξαναμπεί σε μια τροχιά προοπτικής και ανάπτυξης μην παραμερίζοντας όμως το ιστορικό της ”φορτίο”.
Το ιστορικό φορτίο της Αμφίπολης θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί συμβολικά τη μηχανή του «οχήματος» που θα οδηγήσει την Αμφίπολη και την ευρύτερη περιοχή της σε τροχιά ανάπτυξης. Εάν λοιπόν παραμερίσουμε το ιστορικό φορτίο της Αμφίπολης τότε είναι σαν να ζητούμε να ταξιδέψουμε στο μέλλον με ένα όχημα χωρίς μηχανή. Η δύναμη και η αναπτυξιακή προοπτική της Αμφίπολης είναι η ιστορική και πολιτιστική της ταυτότητα. Συνεπώς οι κινήσεις που θα πρέπει να γίνουν για την αναπτυξιακή αποτελμάτωση της Αμφίπολης θα πρέπει οπωσδήποτε να συνδεθούν με την ιστορία και τον πολιτισμό της.
Σήμερα το όνομα της Αμφίπολης μετά και την τελευταία ανακάλυψη – αποκάλυψη του μνημείου του Καστά, έγινε γνωστό στα πέρατα της Γης. Είναι αυτό που αν το εκμεταλλευτούμε σωστά και εποικοδομητικά μπορεί να αποβεί ένας πανίσχυρός μαγνήτης προσέλευσης τουριστών αλλά και επιστημόνων απ’ όλον τον κόσμο, και μ’ αυτόν τον τρόπο να ανοίξουν χιλιάδες θέσεις εργασίας όχι μόνον στην Αμφίπολη και στην περιοχή της αλλά σ’ όλη την κεντρική και ανατολική Μακεδονία.
Η Αμφίπολη και η περιοχή της βρίσκονται σ’ ένα κομβικό σημείο που οι αρχαίοι Έλληνες το είχαν αντιληφθεί και κατέβαλαν τεράστιες προσπάθειες για να την αποκτήσουν. Μία σημαντική αιτία του Πελοποννησιακού πολέμου ήταν η διεκδίκηση και η κατοχή της Αμφίπολης και της περιοχής της. Η Αμφίπολη και η ιστορία της, το ιερό, ιστορικό και πανέμορφο όρος Παγγαίο, με τις προϊστορικές βραχογραφίες του, τον βοτανικό του πλούτο και τα παραδοσιακά χωριά του, ο κάμπος του Στρυμόνα, η γειτνίαση με την θάλασσα, το φαράγγι του Αγγίτη, το σπήλαιο της Αλιστράτης και πολλά αλλά ιδιαίτερα στοιχεία που διαθέτει η περιοχή μπορούν να αξιοποιηθούν σωστά και να αποτελέσουν την Λυδία Λίθο που θα αποκαλύψει τον πραγματικό «χρυσό» που κρύβει η Αμφίπολη και η περιοχή της.
2. Πόσο σημαντική αλλά και πόσο ενεργή, είναι η συμμετοχή των Αμφιπολιτών, όχι μόνο των κατοίκων αλλά και όσων έχουν τη ρίζα τους εδώ, σε αυτήν τη διαδικασία; Κι αν δεν είναι όσο ενεργή θα έπρεπε, πως μπορεί να γίνει;
Οι κάτοικοι και οι ετεροδημότες της Αμφίπολης και της περιοχής της αποτελούν το πλήρωμα του «οχήματος» ανάπτυξης που προανέφερα. Φανταστείτε λοιπόν τι θα συμβεί εάν αυτό το πλήρωμα δεν ενδιαφερθεί και δεν συμμετέχει στην κίνηση και στην κατεύθυνση του οχήματος που θα πρέπει να πάρει. Από μόνο του το όχημα χωρίς πλοηγό και πλήρωμα δεν μπορεί να πάει πουθενά. Ένα πλήρωμα αδιάφορο και ανώριμο μπορεί να το οδηγήσει, στο τέλμα, στον μαρασμό ακόμη και στον γκρεμό! Ένα σωστό πλήρωμα όμως έχει τις δυνατότητες να το απογειώσει και να το οδηγήσει ακόμη και στα «αστέρια»!
Πιστεύω ότι οι κάτοικοι και οι ετεροδημότες της Αμφίπολης και της περιοχής της αγαπούν τον τόπο τους και θέλουν να προοδεύσει και να αναπτυχθεί. Αρκετοί απ’ αυτούς προσπαθούν να βοηθήσουν με κάθε τρόπο, όμως πολλές φορές «βροντούν στου κουφού την πόρτα»! Από την άλλη υπάρχει κι ένα φοβερό δυναμικό επιστημόνων και επιχειρηματιών που κατάγονται από την περιοχή και ζουν και δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο, το οποίο παραμένει ανεκμετάλλευτο! Πρέπει όμως οι εκάστοτε τοπικοί άρχοντες, να ξεκαβαλικέψουν το ατίθασο άλογο της αλαζονείας και της «υπέρμετρης παντογνωσίας τους» και να ζητήσουν την βοήθεια και την συμβολή όλων αυτών που προανέφερα γιατί μόνον έτσι θα ξεκολλήσουμε την «άμαξα ανάπτυξης» της Αμφίπολης μέσα από το έλος της απραξίας και του μαρασμού που έχει περιπέσει.
3. Πόσο πραγματικά μπορεί να παρέμβει η Αυτοδιοίκηση στο άνοιγμα μιας αληθινής προοπτικής για το χωριό και εν γένει για το δήμο;
Πλοηγός, οδηγός ή καπετάνιος, όπως θέλει μπορεί να τον φανταστεί ο καθένας, σ’ αυτό το «όχημα» που θέλουμε να οδηγήσει τον τόπο μας στην πολυπόθητη ανάπτυξη πρέπει να είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτή θα πρέπει να δημιουργήσει και να εμπνεύσει το όραμα της ανάπτυξης στους Αμφιπολίτες. Με σωστό και μεθοδικό προγραμματισμό, με άρτιους επιστημονικούς αλλά και πολιτικούς και ιδιωτικούς συνεργάτες και με στενή συνεργασία με τους θεσμικούς φορείς θα πρέπει χαράξει τους άξονες ανάπτυξης της περιοχής.
Το ζήτημα που προκύπτει όμως πάντα, στην επιλογή του σωστού πλοηγού ή οδηγού, είναι η γνωστή κακοδαιμονία που διακατέχει τους σύγχρονους Έλληνες και φυσικά δεν εξαιρούνται απ’ αυτή και οι δημότες και οι ετεροδημότες των Αμφιπολιτών. Και για να γίνω πιο κατανοητός εννοώ το ότι η μεγαλύτερη πλειοψηφία των δημοτών και ετεροδημοτών όταν καλούνται να εκλέξουν τους τοπικούς τους άρχοντες, κατά μεγάλο ποσοστό, το κριτήριό τους είναι το δικό τους πολιτικό και κομματικό χρώμα και ό φανατικός στενόμυαλος τοπικισμός και όχι ή αξία και το προφίλ των υποψηφίων. Με συνέπεια να ανέρχονται στις θέσεις των τοπικών αρχόντων, άνθρωποι που ξέρουν να σκύβουν το κεφάλι στους κομματάρχες τους αλλά δεν ξέρουν να οδηγήσουν την περιοχή της Αμφίπολης στη ανάπτυξη, στον πολιτισμό και στην θέση που της ανήκει. Άλλωστε γνωρίζουμε πολύ καλά από την ιστορία ότι οι άνθρωποι και οι κοινωνίες που δεν αντιστέκονται, που είναι δεδομένες στα κομματικά σαλπίσματα και ξέρουν μόνον να σκύβουν το κεφάλι για να προσκομίσουν ίδιον όφελος, είναι καταδικασμένες να καταρρεύσουν!
Χρειαζόμαστε λοιπόν τοπικούς άρχοντες Οραματιστές, Ανοιχτόμυαλους, Τολμηρούς, Τίμιους, Εργατικούς, Ενωτικούς, … που να τους διακατέχει μεγάλη αγάπη για την Αμφίπολη και της περιοχή της, έτσι ώστε σε στενή συνεργασία με όλες αυτές τις «Δυνάμεις» που προανέφερα να οδηγήσουν τον Δήμο Αμφίπολης στην αναπτυξιακή προοπτική που πραγματικά του ανήκει!
