Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Όταν ακούστηκε το όνομα του Νίκου Χαρδαλιά, ως, για δεύτερη φορά, υποψηφίου Δημάρχου Βύρωνα, με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, ήταν καλοκαίρι του 2002, ο ίδιος ήταν, μόλις 34 ετών και ήδη οκτώ χρόνια δημοτικός σύμβουλος και μια φορά ήδη υποψήφιος δήμαρχος στον … κατακόκκινο δήμο που κομματικά κυριαρχούσε το Κ. Κ. Ε. και λίγοι τολμούσαν να σκεφθούν ότι θα μπορούσε να αμφισβητηθεί η παντοκρατορία του, έως τότε κατά κυριολεκτική υπερβολή – αν μπορεί να σταθεί ο νεολογισμός- ‘’κλειδοκράτορα’’ της πόλης, Νίκου Ρογκάκου. Στo ιστορικό στρατηγείο της τότε ΝΔ, στην οδό Ρηγίλλης, έβλεπες συγκρατημένα χαμόγελα, για την επιλογή του νεαρού άλλοτε ΟΝΝΕΔίτη, για την ‘’αρένα’’ ενός δήμου, που ήταν μέχρι τότε ‘’όνειρο απατηλό’’ για τη γαλάζια παράταξη… Τα συγκρατημένα χαμόγελα τελείωναν όταν έφτανες στο γραφείο του τότε γραμματέα, Βαγγέλη Μειμαράκη. Το χαμόγελο αυτής της μυθικής για την ΝΔ, φιγούρας, ήταν πλατύ κι ασυγκράτητο. Ο ίδιος έβαζε στοίχημα πως ο νεαρός πολιτικός ‘’κασκαντέρ’’ θα ανέβει το … κακοτράχαλο βουνό που είχε μπροστά του, θα κερδίσει το δήμο και θα στείλει το πιο εμφατικό μήνυμα ανατροπής πολιτικών δεδομένων, μια και οι βουλευτικές εκλογές του 2004, απείχαν κάπου 1,5 χρόνο. Ο εμβληματικός γραμματέας της ΝΔ, σπάνια έχανε τέτοια ‘’στοιχήματα’’ . Ο Νίκος Χαρδαλιάς κέρδισε αυτήν την πρώτη μάχη και τα χαμόγελα πλάτυναν κι ήταν διάσπαρτα σε κάθε νεοδημοκρατικό μετερίζι, πιο πλατιά από οπουδήποτε όμως, ήταν στην οδό Αραβαντινού, στο στρατηγείο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αφού δεν ήταν κρυφό ότι ο τότε νεοεκλεγής δήμαρχος Βύρωνα ήταν ‘’κοντά’’ στην οικογένεια. Η κυριαρχία Χαρδαλιά διήρκεσε 12 χρόνια. Κι όταν τελείωσε – και ο ίδιος έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη με τον, υποστηριζόμενο από το ΠΑΣΟΚ , συνδυασμό του Γιάννη Σγουρού, στην Περιφέρεια Αττικής, αλλά όπως λένε οι κακές γλώσσες και με Μητσοτακική στήριξη – κάποιοι από τους πλέον στενούς του συνεργάτες άρχισαν να τον αποδομούν, αμφισβητώντας ακόμη και τους τίτλους σπουδών του. Στο μεσοδιάστημα υπήρξε και Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, αποχωρώντας εν μια νυκτί από το πλευρό του Κώστα Μπακογιάννη, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Από την εσωτερική σύγκρουση στο Δήμο Βύρωνα , γεννήθηκε κι ο ‘’αντάρτικος’’ συνδυασμός του Μίλτου Μπαντή που έκοψε το δρόμο στον επίσημο γαλάζιο υποψήφιο Χρήστο Γώγο, που είχε το ‘’δαχτυλίδι’’ από τον Νίκο Χαρδαλιά.
Οι αντάρτες μάλιστα λέγεται ότι στήριξαν ανοιχτά, την δεύτερη Κυριακή, τον εκλεκτό του ΣΥΡΙΖΑ, Άκη Κατωπόδη, ως και σήμερα δήμαρχο του Βύρωνα. Μέχρι πρόσφατα έλεγαν όχι και τόσο κολακευτικά πράγματα για τον Νίκο Χαρδαλιά, ακόμη κι όσο εκείνος ανέβαινε τα σκαλοπάτια της θεσμικής και πολιτικής ιεραρχίας σε κεντρικό πια επίπεδο. Από χθες τα δεδομένα πλέον διαφοροποιήθηκαν καθώς – με βάση τα εκλογικά νούμερα της 25ης Ιουνίου-, ο Νίκος Χαρδαλιάς, φιγουράρει ως φαβορί για την περιφέρεια Αττικής, μετά το μακρύ ζειμπέκικο της αποκαθήλωσης του Γιώργου Πατούλη, Και τώρα πια ξανά δοκιμάζονται όλοι. Και ζυγίζονται πάλι ακόμη και οι βαριές κουβέντες που λέγονταν στην ίδια του την πόλη από πολιτικούς του ‘’ομόσταβλους’’ που αν ισχύουν έστω και στο ελάχιστο καταφέρνουν ήδη καίριες ‘’γρατζουνιές’’ στο κάδρο μιας ‘’τέλειας γαλάζιας επιλογής’’…
