Γράφει ο Σ. Παυλίδης
Αλγεινή εντύπωση προκαλεί από χθες η εξ αποστάσεως ανταλλαγή πυρών μεταξύ του Στέφανου Κασσελακη και του Αχιλλέα Μπέου.
Τα όσα αχαρακτήριστα γράφτηκαν και ειπώθηκαν, προφανώς και τα γνωρίζετε, επομένως δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να μπούμε στη διαδικασία αναπαραγωγής τους. Πριν ωστόσο προχωρήσουμε, οφείλουμε να κάνουμε μια απαραίτητη διευκρίνηση. Το ποιος είναι ο Δήμαρχος Βόλου και το ποιο είναι το πολιτικό του προφίλ (δυστυχώς) το γνωρίζουμε. Χρόνια τώρα έχει φροντίσει με… κόπο να μας καταστήσει σαφές πως τρέφεται από τον λαϊκισμό, εφαρμόζοντας μονίμως πεζοδρομιακες τακτικές.
«Στοίχημα» για κάποιον που εν τέλει αποφασίζει να ασχοληθεί μαζί του, αποτελεί να μην τον ακολουθήσει στο χαμηλό πολιτικό του επίπεδο. Ή ακόμα καλύτερα να τον αγνοήσει.
Εν προκειμένω, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, βάσει όσων έχει ακούσει από τον Αχιλλέα Μπέο, δικαιωματικά θεωρεί πως έχει προσωπικούς λόγους να σηκώνει το γάντι κάθε φορά που γίνεται αναφορά στον Δήμαρχο Βόλου. Με βάση όμως τον θεσμικό του ρόλο, και με κριτήριο τα πολιτικά χαρακτηριστικά που το πολιτικό προφίλ διαθέτει, αποτελεί μελανό σημείο για τον ίδιο ο τρόπος με τον οποίο μίλησε κατά την περιοδεία του.
Όχι επειδή έθιξε τον Αχιλλέα Μπέο. Αυτό ελάχιστα αφορά τον οποιονδήποτε. Αλλά επειδή η φρασεολογία του δεν παραπέμπει στο τρόπο με τον οποίο οφείλει να εκφράζεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης οποτεδήποτε γίνεται αναφορά σε ένα πρόσωπο με το οποίο έχει πολιτικές ή ακόμα και προσωπικές διαφορές.
Ο Στέφανος Κασσελακης έλαβε την απόφαση να ρίξει τον εαυτό του σε ένα επίπεδο λαϊκισμού που δε του ταιριάζει, ενώ διέθετε την επιλογή να «σφάξει με το γάντι» τον Δήμαρχο Βόλου.
Ο οποιοδήποτε άλλωστε αντιλαμβάνεται πως όταν πρόκειται για έναν πολιτικό αρχηγό και (θεωρητικά) έναν εν δυνάμει πρωθυπουργό, αντίστοιχο «ύφος» είναι απαγορευτικό. Ειδικά όταν πρόκειται για ένα πρόσωπο όπως ο Στέφανος Κασσελακης, ο οποίος υποτίθεται ήρθε να εγκαινιάσει στα πολιτικά δρώμενα μια πιο προοδευτική και καινοτόμα στρατηγική.
Αντ’ αυτού τοποθετήσεις σαν τις χθεσινές, δείχνουν απειρία και έλλειψη ψυχραιμίας. Χαρακτηριστικά τα οποία αν δεν τα αποβάλει σύντομα, το μέλλον του στα πολιτικά δρώμενα τίθεται από αμφισβήτηση.
