Τότε ο Στρος – Καν, τώρα ο Μενέντεζ –

Ερωτήματα και ‘’σατανικές’’ συμπτώσεις για την Ελληνοτουρκική προσέγγιση με φόντο τη φλεγόμενη Μέση Ανατολή.

Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος

Το αιματοκύλισμα στη Μέση Ανατολή είναι ανθρωπίνως αδύνατον να μας εξαιρεί από το ‘’σπιράλ’’ του φόβου  όσον αφορά τον επόμενο ‘’βρυχηθμό’’ της ιστορίας στη διαρκώς αναφλεγόμενη περιοχή- ή οποία, δυο βήματα από την ‘’πόρτα’’ μας, καθώς βρίσκεται, μας στέλνει διαρκώς μηνύματα επαγρύπνησης.

 Αλλά και οι ‘’παράπλευρες’’ λεπτομέρειες που προστίθενται με ασύλληπτη πυκνότητα στο παζλ των εξελίξεων, οι οποίες αφορούν αναπόσπαστα την Ελλάδα, φαίνεται πως βαθαίνουν το ‘’κόκκινο’’ του συναγερμού.

Ως πρόθυμος μεσολαβητής για την ‘’κατάσβεση’’ της νέας μεγάλης φωτιάς στην πάντοτε εύφλεκτη πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής, εμφανίζεται για ακόμη μια φορά ο Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίον οι εγχώριοι αναλυτές παρουσίαζαν, μόλις πριν λίγους μήνες ως ‘’τελειωμένο’’. Εκείνος μετά τη νίκη του στις πρόσφατες εκλογές της γείτονος υπέστη θαρρείς μιαν οβιδιακή μεταμόρφωση. Έβαλε στην άκρη τα ‘’Μητσοτάκης Γιοκ’’ και πλειοδότησε σε… επιθέσεις φιλίας προς την Ελλάδα.

Γιατί;

Αποφάσισε, μήπως, κοντά στη δύση του να μείνει στην ιστορία ως αμετακίνητος ειρηνιστής; Δύσκολο να το πιστέψει κανείς.

Ή, μήπως έχει ήδη πάρει αυτά που επεδίωκε από τις δυνητικές επαφές με την Ελλάδα;

Μια πρώτη ‘’στάση’’ αξίζει να γίνει εδώ. Στο καλεντάρι του Έλληνα πρωθυπουργού υπάρχει μια συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο στις 7 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη. Ο δρόμος ως εκεί έχει σπαρθεί με αμοιβαία χαμόγελα, πτώση των τόνων, ‘’τσάι και συμπάθεια’’. Παράλληλα, έχουν ήδη διαρρεύσει κάποια ‘’σχέδια λύσης’’ του Κυπριακού, τα  οποία ήδη πυροδοτούν αντιδράσεις. Στο μεταξύ, ο πρώην Σύμβουλος Ασφαλείας των ΗΠΑ, Τζον Μπόλτον δήλωσε πρόσφατα πως ‘’πιστεύει ότι η Τουρκία πήρε ότι ήθελε’’.

Κι όχι μόνον αυτό. Μια δεύτερη ‘’στάση’’ ανάμεσα στα ‘’πρόσωπα – κλειδιά’’ της Ελληνο- Τουρκικής ‘’σκακιέρας’’ μας προβληματίζει περισσότερο.  Ο Γερουσιαστής Μπομπ  Μενέντεζ, φλογερός φιλέλληνας και υπέρμαχος των Ελληνικών θέσεων  ήταν μέχρι πρόσφατα επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, θέση από την οποία παραιτήθηκε μέχρι να επιλυθούν οι δικαστικές περιπέτειές του. Αίφνης αυτός ο πιστός φίλος της Ελλάδας και η σύζυγός του κατηγορήθηκαν για δωροδοκία σε μετρητά, ράβδους χρυσού και ένα πολυτελές αυτοκίνητο από τρεις επιχειρηματίες του Νιου Τζέρσεϊ που ήθελαν ο γερουσιαστής να βοηθήσει και να επηρεάσει τις εξωτερικές υποθέσεις. Και μόλις προχθές, ασκήθηκε σε βάρος του  νέα δίωξη από τις  ομοσπονδιακές εισαγγελικές αρχές των ΗΠΑ, με την κατηγορία ότι συμμετείχε σε μια συνωμοσία με σκοπό να ενεργήσει ως ξένος πράκτορας για λογαριασμό της αιγυπτιακής κυβέρνησης.

Και τώρα μια βουτιά στο πρόσφατο παρελθόν για να θυμηθούμε ένα περιστατικό φαινομενικά άσχετο με όλα όσα αναφέρονται πιο πάνω. Προσοχή, όμως. Μπορεί να πρόκειται και  για διαστροφή της ιστορίας.

Στις 14 Μαΐου 2011, ο τότε πρόεδρος του ΔΝΤ Ντομινίκ  Στρος-Καν συνελήφθη στο αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες σεξουαλικής επίθεσης, απόπειρας βιασμού και ομηρίας καμαριέρας ξενοδοχείου στο οποίο διέμενε, οι οποίες μπορούσαν να επιφέρουν ποινή φυλάκισης έως και 25 χρόνια. Ειπώθηκε τότε ότι ο Γάλλος Αξιωματούχος και δεδηλωμένος θερμός φιλέλληνας θα μετέβαινε στο Βερολίνο προκειμένου να πείσει την Άνκελα Μέρκελ να μην επιβληθούν επαχθείς όροι εις βάρος της Ελλάδας, διότι η κατάσταση δεν ήταν ακριβώς όπως περιγραφόταν. Φαίνεται πως σε κάποιους δεν άρεσε το σχέδιο του Στροσ- καν, ειπώθηκε πως του την έστησαν και ότι με ‘’εργαλείο’’ την 29χρονη καμαριέρα από το Κόνακρι, της Γουινέας τον ‘’έβγαλαν από τη μέση’’ και το σχέδιο των δανειστών ξετυλίχθηκε ανεμπόδιστο με τις επιπτώσεις που όλοι βιώσαμε…

Τότε Στρος – Καν, τώρα Μενέντες… Σε κάθε ‘’ώρα της κρίσης, οι φιλέλληνες πέφτουν στο καναβάτσο. Αμοιβαία τα Ελληνοτουρκικά ‘’χαμόγελα’’ ως της 7 Δεκέμβρη. Κι αν έχει βάση αλήθειας η υποψία των λόγων για τους οποίους χαμογελά ο Ταγίπ Ερντογάν, τότε τα Ελληνικά χαμόγελα είναι από μάταια ως παράλογα…