Η Γερόντισσα Ακυλίνα της Δράμας, παράδειγμα ανιδιοτελούς αγάπης και προσφοράς

Του Βασίλη Σπυρόπουλου

Κόρη του Γεωργίου και της Ευτυχίας Παρμαξίδου, η Ερασμία, όπως ήταν το κοσμικό της όνομα, γεννήθηκε και μεγάλωσε με πολύ στοργή και αγάπη μέσα σε μια πολύτεκνη οικογένεια, στις 23 Απριλίου του 1921, στα Θείρα της Σμύρνης της Μικράς Ασίας. Η Μικρασιατική Καταστροφή ανάγκασε την οικογένειά της να εγκαταλείψει την πατρογονική εστία και να έλθει στην Μητέρα Ελλάδα, για να εγκατασταθεί στην Δράμα, όπου, μεγαλώνοντας, αποφάσισε να αφιερωθεί στον Θεό και στην ανιδιοτελή προσφορά στον συνάνθρωπο. Στην ηλικία των 15 ετών, γνώρισε τον όσιο γέροντα Γεώργιο Καρσλίδη, τον κτήτορα και ιδρυτή της Μονής της Θείας Αναλήψεως, στο χωριό Σίψα (τώρα Ταξιάρχες), που ήταν κοντά στην πόλη της Δράμας. Ο όσιος κατάλαβε αμέσως την κλήση της στον Θεό, ενώ της όρισε θέση στο αναλόγιο της Μονής, μαθαίνοντάς της Ψαλμούς και Ύμνους.

Η περίοδος της Κατοχής και η συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση

Η νεαρή Ερασμία ήταν αφιερωμένη στον Θεό και στον συνάνθρωπο, ιδίως σε εκείνον που είχε ανάγκη βοήθειας. Στα χρόνια της Κατοχής από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς, μετακόμισε με την οικογένειά της από την Δράμα στην Θεσσαλονίκη. Αμέσως άρχισε να βοηθά, με όσες δυνάμεις είχε, στην προσφορά συσσιτίων στην ευρύτερη περιοχή του Λαγκαδά. Με κίνδυνο της ζωής της, αλλά με οδηγό την αγάπη της προς τον κάθε άνθρωπο, συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση, αναλαμβάνοντας την ευθύνη να πηγαίνει φαγητό και ό,τι άλλο χρειαζόταν στους Έλληνες κρατούμενους, στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά, που είχε μετατραπεί σε τόπο κράτησης και φρικτών βασανιστηρίων από τους Γερμανούς.

Επιστροφή στην Δράμα και αφιέρωση στον μοναχισμό

Μετά το τέλος του πολέμου, η Ερασμία επέστρεψε στην Δράμα, συνεχίζοντας άοκνα να προσφέρει, οργανώνοντας συσσίτια και ξεκινώντας τις κατασκηνώσεις της Μητροπόλεως Δράμας, στον Γρανίτη. Σχημάτισε γυναικεία αδελφότητα, με σκοπό την αφιέρωσή τους στον μοναχισμό. Η αδελφότητα με επικεφαλής την ίδια, τον Απρίλιο του 1970, εγκαταστάθηκε, με την επίβλεψη και τη στήριξη του Μητροπολίτη Δράμας, Διονυσίου, στην τότε εγκαταλελειμμένη περιοχή των Ταξιαρχών Δράμας. Την ίδια χρονιά, έλαβε το μέγα και αγγελικό σχήμα και το όνομα Ακυλίνα. Η Ηγουμένη Ακυλίνα, παράλληλα με τα πνευματικά της καθήκοντα, εργάσθηκε σκληρά για το κτίσιμο της Μονής, μαζί με όλες τις μοναχές, νεότερες και μεγαλύτερες στην ηλικία. Στις 25 Απριλίου 1971 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της Ιεράς Μονής. Η Γερόντισσα Ακυλίνα εκοιμήθη στις 16 Νοεμβρίου του 2006, σε ηλικία 85 ετών.

Η αμοιβαία εκτίμηση του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη και του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη

Η Γερόντισσα Ακυλία, με τον πραγματικά οσιακό της βίο, έχαιρε της εκτίμησης πολλών σημαντικών μορφών της Ορθοδοξίας. Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης την αποκαλούσε “Γερόντισσα των Γεροντισσών”, ενώ ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης σε μία μοναχή της Μονής των Ταξιαρχών, όπου ήταν Ηγουμένη η Γερόντισσα, την αποκάλεσε “Χερουβείμ με χρυσά φτερά”.