Κανείς σε αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα δεν έχει μεγαλύτερη λάμψη από αυτόν – και μετά τα δάκρυα στη φάση των 16 με τη νίκη επί της Σλοβενίας, ένα είναι σίγουρο: κανείς δεν συγκινεί περισσότερο όλους τους φίλους του ποδοσφαίρου.
Κάποιοι τον απορρίπτουν, τον μισούν για τη θεατρικότητά του, για την παθολογική του φιλοδοξία, τον μεγάλο εγωισμό του. Άλλοι τον θεοποιούν, τον έχουν είδωλο τους, ο GOAT.
Ακόμα και τώρα κάποιοι τον κατηγορούν ότι τα δάκρυα δεν είναι αληθινά, αλλά είναι απλώς μέρος μιας παραγωγής, ενός καλού σεναρίου, ενός στημένου σόου.
Ότι είναι ένας σόουμαν που κάνει τα πάντα για να αυξήσει τους followers του.
Ή μήπως τελικά είναι αληθινά και αποδεικνύουν την αγάπη και αφοσίωση του στο άθλημα και στη χώρα του;
Και όμως όλοι είδανε πως έτρεξε στα μάγουλά του Ronaldo το δάκρυ αφού έχασε το πέναλτι στην παράταση. Και το κερασάκι στην τούρτα ήταν όταν γύρισε η κάμερα στην μητέρα του Ντολόρες, που και εκείνη επίσης έκλαιγε ανεξέλεγκτα.
Τελικά αυτές δεν είναι οι στιγμές που μένουν και σε κάνουν έναν θρύλο. Σε κάνουν έναν Cristiano Ronaldo!
Και η επιβεβαίωση ότι είσαι θρύλος έρχεται με το δεύτερο πέναλτι του, στην διάρκεια της διαδικασίας μετά την παράταση.
Το βάζει, δυνατό χτύπημα, κάτω δεξιά.
Και αυτό κρίσιμο.
Μόλις είχε πιάσει ο Diego Costa το πρώτο πέναλτι των Σλοβένων.
Όχι πομπώδεις επευφημίες, όπως έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια. Απλά ζήτησε αμέσως συγγνώμη από την φιλάθλους της Πορτογαλίας που τους έφερε σε αυτήν την κατάσταση (την διαδικασία των πέναλτι) με το πρώτο του χαμένο πέναλτι.
Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι το όνομα και η επωνυμία Cristiano Ronaldo είναι πιο πολύτιμα παγκοσμίως και από την ίδια τη χώρα της Πορτογαλίας.
Η αχαλίνωτη φιλοδοξία του τον οδηγεί ακόμα σε ηλικία 39 ετών και 21 χρόνια επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, με εκατομμύρια στους τραπεζικούς λογαριασμούς να δείχνει τόσο ευάλωτος;
Τελικά ήταν τα δάκρυα του Cristiano Ronaldo αληθινά ή θέατρο;
Και έχει κλάψει πολλές φορές πριν. Και έχει κλάψει και με εμάς στο EYRO 2004, μην ξεχνάμε…