“#Μου_φυλαγε_δωρο η Ζωή σε αυτό το βόρειο σημείο της Εύβοιας. Το χωριό Μονοκαργια Θα μπορούσε να σημαίνει και μόνο καρδιά.
Μου Φύλαγε δώρο η ζωή. Όχι ένα πολλά. Στην αυλή ενός πέτρινου σχολείου ο κόσμος. Συμφοιτητές από την Πάντειο. Η Νίκη η Κατσάμπουλα από την πίστεως που έχω να την δω από την ώρα που πήρε μετάθεση. Ο κολλητός μου παιδικός φίλος ο γιος του Πάπα Τάκη ο Νίκος με τη γυναίκα του την Βάλια και αυτή παιδική μου φίλη! Δεν αλλάξαμε καθόλου.βρρεεεεεεε
Δεν ξέρω από που από ποια τομή του χρόνου άνοιξε αυτή η πίστα. Ο Χρήστος ο Παπαχρήστος ο Συμεών Ο Κεδίκογλου. Ο δάσκαλος ο Παναγιώτης από τη Χαλκίδα που μου έφερε τα ποιήματά του. Πως τα εκδίδετε μόνος σας ?όχι συλλογικά. Μάτια υπέροχα άνθρωποι. Ευχαριστώ αγκαλιές πολλά. Πάντα αυτό το μοναδικό δώρο που σου θυμίζει ότι Αυτό είναι η χώρα σου. Και το μεγάλο πλατάνι που το Φώτισε ο Τζιμ συγκλονιστικά. Δεν ξέρω ακριβώς τι έγινε ο Κώστας ο Τσιούφης με την Ελένη απο που?
Ησύχασε η καρδιά μου.
Ο πιτσιρικάς που ήθελε ήθελε να του γράψω πάνω στο μπουφάν του. Σας έχω δει εφτά φορές. Άσε κάτω βρε που θα σου χαλάσω το μπουφάν. Τα μάτια της κυρίας της πανέμορφης μου έχετε σώσει τη ζωή πολλές φορές. Το ζευγάρι οι μεγάλοι μπροστά που χορεύουνε στα καθίσματα συνέχεια. Τέτοιο κέφι εγώ. Που πάτε κύριε φεύγετε; Όχι όχι ενευε η διπλανή. Τσίσα; Ναι ναι η διπλανή. Σας καταλαβαίνω θέλω και εγώ αλλά που να σας εξηγώ. Ζευγάρια μεγάλα μικρά και μετά ολοι φαγητό κατω απ το πλατανι
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο σύλλογο που μας κάλεςε,που οι εθελοντές μετά μαζεύανε στις σακούλες τα σκουπίδια με τρομερή πειθαρχία. Το πούλμαν μας τον Παναγιώτη. Πλάσμα αληθινό. Δέσποινα Δημήτρη ομαδάρα. Κοσμά Γιώργο Γιώργο Κώστα Χρήστο Πένυ Θεολόγο Λάμπρο Δημήτρη.
Καλημέρα αγάπες μου με ένα κρυμμένο τραύμα.
